|
De herinnering aan een Engels schaaktalent: Ian Wells (1964-1982)
Partij Ian Duncan Wells – Murray Chandler, Brighton 1979 LIVE
|
|
|
|
19.02.12 door Hans Berrevoets
De meest talentvolle speler waar ik in het buitenland twee keer van verloor, was onmiskenbaar Ian Duncan Wells. Hij werd gezien als het grootste talent na Nigel Short. We hebben het dan over rond 1980. Hij leek op weg te zijn naar zijn meesterschap en grootmeesterschap. De eerste keer verloor ik van hem in het openkampioenschap van Londen in september 1979. We speelden er als Dordtenaren zes wedstrijden in drie dagen. ,,Londen is de place to go”, zong onze chauffeur John Janssen.
In oktober 1981 trof ik Ian voor de laatste keer in Jersey open. Negen ronden duurde het toernooi dus er was tijd genoeg om soms eens te praten. Hij was vriendelijk en toegankelijk en zeker niet arrogant. Ik viel op een huurfiets om de weg tussen hotel en toernooizaal te kunnen afleggen aan de zuidkust.
Hij vroeg hoe ik als schaker in het leven stond. ,,Ik heb net Guernsey open gedaan en na als Jersey open ga ik terug naar Holland. Ik heb een baan om zo ook geld te verdienen”, zei ik. ,,Dan ben je een pechvogel om als schaker zo te moeten leven”, zei hij zonder aarzeling. ,,Ik schaak”. Ian genoot van het spel, de contacten, de verre reizen.
Schaken was dus zijn leven en hij ging ervan uit er blijvend van te kunnen leven en nog veel jaren. Het Engelse schaak was in opkomst en de sponsors stonden klaar om de talentvolle jeugdspelers te ondersteunen. Ian ging op de golven mee. ,,Schaken is heerlijk” en hij ging na Jersey open 1981 van toernooi naar toernooi. Een jonge speler van zestien – zeventien jaar, die al sterk voor de dag kwam om ervan te leven, was toen meer opvallend dan tegenwoordig. De computer als hulpmiddel was nog niet geboren. Ian Wells en Nigel Short waren natuurtalenten. Ik ging terug naar Nederland en Ian Wells: Hij schaakte door tot nu dertig jaar geleden…….. Zijn grootste succes was de eerste plaats met bekende grootmeesters als Nunn en Miles, december 1981. Hij reisde in het nieuwe jaar naar Zuid-Amerika en schaakte door…
Later begon ik zijn naam te missen in de uitslagen. Ik besloot eens uit te zoeken waar hij was gebleven, de jonge professioneel. Ik las het nieuws in het British Chess Magazine.
Tegenwoordig is internet een direct hulpmiddel om de feiten op een rij te krijgen:
IAN DUNCAN WELLS 1 IAN DUNCAN WELLS 2
De jonge professional (22 juni 1964 – 25 januari 1982) is inderdaad altijd professioneel gebleven, zoals hij wilde, maar helaas heb ik geen derde keer ooit, desnoods in een simultaan, van hem kunnen verliezen.
Hans Berrevoets
|
|
|