|
echte Schotse internetschaker
|
|
Hij speelde in het seizoen 2002-2003 voor de laatste keer mee in team 1 van De Willige Dame. We hebben het over onze schaak-vriend Mark van der Kraan, die daarna met zijn Astrid naar Schotland verhuisde.
Oban, wolken en zee De foto’s bij dit artikel zijn met toestemming overgenomen van kees0584/kintyre
Om precies te zijn: Mark en Astrid wonen in Kilmartin en dat ligt 24 km ten zuiden van Oban, een havenstad. De echte grote stad daar is Glasgow en dat ligt zo ongeveer op 140 km. Dat Mark en Astrid zich Schot met de Schotten voelen zit ook in het bloed, alhoewel Mark vanuit Schotland nog wel eens wordt ingevlogen naar bijvoorbeeld Friesland om als specialist bedrijven te helpen bij elektronisch communiceren.
Een vorm van saamhorigheid die in de Nederlandse samenleving, met nabuur-schap, soms nog alleen te proeven valt op het platteland in het oosten van Nederland.
Kilmartin Glen
Bruggen bouwen Op papier was Mark bij zijn vertrek 1924 ELO punten waard en nummer vier van de externe club van De Willige Dame. De punten tellen minder. Hij mag echter vooral in herinnering worden gehouden als een positieve schaker, die ook bruggen wilde bouwen. Onnodige verdeeldheid tussen Dordrecht en Groothoofd vond hij vroeger maar niks. Mark verzorgde nog een tijdloos een mooie rubriek in het clubblad van Groothoofd, Kranig.
Jeugdteam Hij hoorde aan het begin van de jaren tachtig ook tot zeg maar de lichting van de jeugdtalenten op bovenregionale schaal. Peter van Wijk, Gozewijn van Laatum, Gerard Braat, Arthur Plantfeber, Hugo van der Graaf en Jan Pieter Nelissen worden ook tot die generatie gerekend. Het jeugdteam haalde ook de landelijke KNSB-competitie. Schakers zoals Arnold van 't Hof, Ronald Haring en Freek Schouten zaten daar pakweg vier jaar voor zo rond geboortejaar 1963.
Dupont Misschien werd Mark van der Kraan wel ontdekt door Piet Pluymert, die vaak met hem speelde toen Mark rond de 12 jaar was. Zijn vader André was toen een verdienstelijk schaker, in dienst van DuPont, die schaken ook echt beleefde als een middel tot sociaal contact. Mark werd toen snel sterker en deed voor Dupont mee aan het teamschaken. Een markante competitie was er ergens rond 1980, toen in het voormalige bejaardencentrum Johanna aan de Groenmarkt nog een denksportcentrum zat. Tegenwoordig kun je er lekker eten onder andere in lunchroom Den Witten Haen.
KI Mark was toen sterk en speelde mooie partijen, maar ging nog op tijd naar bed. De tegenstanders speelden er wel eens op in, dat hij na half elf slaap zou krijgen om toch niet te hoeven verliezen. Toen leken sommige schakers zich blijkbaar te schamen als werd verloren of er verlies dreigde tegen een jeugdtalent. Mark draaide daarna lange tijd mee in Groothoofd 1, dat zelfs één seizoen in de eerste klasse KNSB speelde. Hij studeerde KI aan de Universiteit Utrecht. Dat staat voor Kunstmatige Intelligentie. Mark probeerde zijn eigen schaakniveau in een programma te vangen. Volgens de visie van professor Jaap van der Herik liet hij de computer niet alleen als rekenmachine werken, maar werd ook ergens vordering gemaakt in het lerend vermogen.
Zolder Mark kwam via de door Hans van Steenis en Hans Berrevoets begonnen schaaksociëteit Taankade terug in het schaakleven en ging aan het eind van de jaren negentig van de vorige eeuw spelen voor De Willige Dame 1, zelfs enige tijd als kopman. Mark verleende op zijn zolder zelfs enige tijd gastvrijheid aan een competitie, net zoals ook Hans van Steenis deed. Dat uiteindelijk Schotland de plek werd om een ander leven op te bouwen, was niet verrassend. Zowel Astrid als Mark deelden al lange tijd een gezamenlijke passie voor dat land, dat zo'n eigen traditie kent, dat een onafhankelijk gevoel daar past bij de omgeving.
|
