De man van de erebokaal: Henk J. van Alphen

 

 

 

De schaker van de erebokaal die is verbonden aan de huiskamerdag in de Wilhelminakerk: Henk J. van Alphen (1914-2005).

Hij was vooral een plezierschaker, die het niveau haalde van Dordrecht 2, dus eerste klasse RSB. Schaken was voor hem, de rector van de school van tweevoudig openkampioen van Nederland, Pank A. Hoogendoorn, een vorm van ontspanning.

 

Hij was zoveel meer actief dan alleen in de kring van de Dordtse Wilhelminakerk met zijn vrouw Lous. Zij zijn vaak samen actief in de samenleving en op kerkelijk vlak. Het echtpaar gaf tientallen jaren lezingen en cursussen in het land over de werking van de geest. In de auto waren Henk en Lous trouwe luisteraars van het radioprogramma “Met het oog op morgen". De meisjesnaam van Lous, Lindeboom, zegt mensen, die de historie van predikanten volgen, ook genoeg.

 

Van Alphenbokaal

Lous van Alphen, die inmiddels de negentig jaar ook ruim is gepasseerd, stelt de erebokaal zeer op prijs als gebaar om herinneringen een plek te geven. Haar enkele jaren geleden overleden man Henk wordt dus in ere gehouden als mens en schaker via de zogeheten Van Alphenbokaal. Deze bokaal wordt niet uitgereikt aan de winnaar van het Pank Hoogendoorntoernooi, maar aan iemand die gezien zijn of haar omstandigheden een bijzondere prestatie heeft verricht.

 

90 jaar

Van Alphen speelde in 2004 voor het laatst mee in een simultaan tegen de kampioen van zijn vereniging Dordrecht, René Krul. Toen was hij nog 89 jaar. Van Alphen won op zijn negentigste verjaardag, want zijn inzet en het verweer van de simultaangever vergden veel uren. Thuis wachtte in de nacht zijn zoon om hem geluk te wensen met zijn verjaardag en zijn bijzondere overwinning. Henk van Alphen was volgens zijn zoon veel te laat thuis. “Ik moest schaken", schijnt het antwoord te zijn geweest. “Mijn smoesjes geloofde je vroeger ook niet, als ik te laat thuis kwam", schijnt zoonlief gezegd te hebben. In dit geval was het wel waar, zo kon ook evangelist Jan Leeflang bevestigen, die Van Alphen met zijn auto had thuis gebracht na de gedenkwaardige schaakpartij van de negentig jarige.

Zo'n verhaal is het waard om verder te worden verteld, via de naam Van Alphen. Zo is de schaaksport ook een denksport voor alle leeftijden en een kans om ouderen vitaal van geest te houden.

 

Schooljubileum

Van Alphen geniet in de stad vooral nog bekendheid gezien zijn betrokkenheid bij het toenmalige Dordtse Chr. Lyceum, waarvan hij jarenlang de rector was. Van Alphen was de rector toen in 1964 het vijftigjarige bestaan van de school groots werd gevierd in Dordrecht. Voor de leerlingen mondde dat zelfs uit in een feestweek.  Onder bewind van Van Alphen kwam er een jubileumboek uit, dat nog steeds geschiedkundige waarde heeft. Daarin staan veel namen van bekende Dordtenaren, zeker ook uit de kring van de Wilhelminakerk zoals de meest gedecoreerde oorlogsheld Aart Alblas (1918-1944). Intussen is door alle schoolfusies de naam Chr. Lyceum achter andere schoolnamen verborgen geraakt.

 

Zeeland

Van Alphen mag tevens nog worden genoemd als stichter van de Chr. HBS in Middelburg in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Dat was toen een zeer belangrijke aanvulling op het voortgezet schoolaanbod voor de Zeeuwse christelijke gezinnen. Hierdoor kregen meer kinderen eindelijk uitzicht op studeren aan de Universiteit, want daarvoor was vaak de Mulo de hoogste schoolopleiding voor kinderen uit christelijke gezinnen van het Zeeuwse land: Dus onvoldoende als toegangsbewijs voor het wetenschappelijk onderwijs.

 

Peter Vis

Van Alphen heeft meermalen historische prestaties verricht, ook vaak met zijn Lous aan zijn zijde. Hij wordt ook schakend in herinnering gehouden. Daarom is gekozen voor de uitreiking van de Van Alphenbokaal.  Peter Vis was in 2006 de eerste winnaar: Toen had geen betere bestemming gevonden kunnen worden voor de bokaal dan schaakvriend Peter Vis.